Memikirkan tentang pendidikan
25 Disember 2012
Hujung minggu lepas menyaksikan saya bersama beberapa ibu, ayah
berserta anak-anak yang bakal melangkah masuk ke alam persekolahan di
sekitar Lembah Pantai dengan penuh semangat.
Memandangkan ramai akan memulakan kehidupan baru bersekolah, kami anjurkan program santai “Kembali ke sekolah” atau dalam bahasa Inggerisnya, “Back to School” di mana peralatan sekolah serta folder kecil dihadiahkan sekadar pemberi insentif buat anak-anak yang diimpikan akan cemerlang di sekolah oleh setiap ibu dan ayah.
Semuanya mengingatkan saya kepada zaman persekolahan saya sendiri - dari Sekolah Kebangsaan Bukit Damansara, SMK Sri Hartamas sehinggalah ke SMK Assunta.
Ayah saya mahukan kami adik-beradik menyertai alam persekolahan biasa. Ternyata, pengalaman bersekolah di sekolah kerajaan membantu saya memahami dua perkara:
Pertama, selok-belok kurikulum dan bebanan guru, memberikan gambaran jelas kelebihan serta kekurangan di sekolah-sekolah kita.
Kedua, pendidikan berkualiti itu wajib wujud di sekolah-sekolah kerajaan kerana latar belakang sosial kita - miskin, kaya, pertengahan - tidak harus menghambat peluang kejayaan anak-anak kita.
Tambahan lagi, ibu-ibu serta ayah-ayah yang tidak punyai gaji besar tidak mungkin menghantar anak ke sekolah antarabangsa ataupun swasta.
Justeru, nasib dan masa depan hanya mampu disamaratakan dengan golongan berada sekiranya standard dan kualiti persekolahan itu setara.
Oleh kerana itu, saya amat gusar apabila membaca laporan Trends in International Mathematics and Science Study (TIMSS) yang menunjukkan kemerosotan amat membimbangkan dalam mata pelajaran Sains dan Matematik yang menjadi pengukur kualiti pendidikan negara.
Secara terperinci, pada 2007, Malaysia alami kemerosotan purata pencapaian dalam dua subjek teras - Sains dan Matematik (pelajar Gred 8 atau tingkatan 2) dalam kajian Trends in International Mathematics and Science Study 2007 membabitkan 59 negara.
Hasil kajian 2007, skor purata pencapaian pelajar Malaysia dalam Matematik dan Sains merosot dengan ketara. Skor Matematik merosot kepada 474 mata banding 508 mata pada 2003 dan 519 bagi 1999, penurunan 34 mata.
Skor Sains pula merosot kepada 471 mata pada 2007 dari 510 pada 2003 dan 492 bagi 1999. Ini mencatatkan penurunan 39 mata antara 2007 dan 2003.
Di kalangan 59 negara yang ambil bahagian dalam kajian TIMSS 2007, yang dilaksanakan Sekolah Pendidikan Lynch, Boston College, Chestnut Hill, Massachusetts, Amerika Syarikat itu, kemerosotan skor purata pencapaian pelajar Malaysia sebanyak 34 mata bagi Matematik dan 40 mata bagi Sains adalah terbesar di kalangan 59 negara.
Terbaru, laporan TIMSS 2011 yang diterbitkan 11 Disember lalu, Malaysia terus merosot bagi Matematik dan Sains, malah wujud jurang besar dalam pencapaian di antara pelajar lelaki dan perempuan.
Markah purata Matematik bagi Malaysia, iaitu 440, boleh dibahagikan lebih tepat kepada pelajar perempuan (449) dan lelaki (430), menunjukkan jurang gender 19 markah, meletakkan Malaysia di tangga ke-37 dari 42 negara. Sebagai perbandingan, Finland mempunyai jurang gender sebanyak 4 markah - 516 bagi pelajar perempuan dan 512 bagi pelajar lelaki. Jurang gender ini lima kali ganda berbanding negara teratas.
Jurang ini menampakkan masalah lebih dasar: pencapaian rendah pelajar lelaki yang jelas dilihat dari kadar keciciran mereka di sekolah-sekolah menengah dan jurang melebar antara pelajar perempuan dan lelaki di IPTA.
Laporan TIMSS 2011 ini menunjukkan hingga kini, kita hanya mendengar pernyataan perancangan pendidikan yang indah khabar dari rupa di mana implikasi untuk masa depan negara amat besar dengan merosotnya kebolehan dan kemampuan modal insan yang menjadi mangsa pendidikan yang dipolitikkan.
Kerajaan mesti ikhlas dan telus untuk menggubal dasar-dasar pendidikan lebih berkesan walhal ada di antara menteri-menteri Kabinet masih menghantar anak-anak mereka ke sekolah antarabangsa, mana mungkin memahami keruncingan yang dihadapi majoriti rakyat yang bergantung kepada sekolah-sekolah kerajaan.
Saya khuatir jika tiada perubahan radikal dan reformasi dalam sistem pendidikan negara melangkaui anjakan-anjakan yang bersifat sederhana, Malaysia seperti yang dinyatakan oleh laporan Merrill Lynch kepada Bank Dunia bukan sahaja menjadi sebuah negara muda dan miskin (young but poor) - tetapi juga rendah pendidikan.
Ini bukan satu janji BN yang rakyat harapkan
Memandangkan ramai akan memulakan kehidupan baru bersekolah, kami anjurkan program santai “Kembali ke sekolah” atau dalam bahasa Inggerisnya, “Back to School” di mana peralatan sekolah serta folder kecil dihadiahkan sekadar pemberi insentif buat anak-anak yang diimpikan akan cemerlang di sekolah oleh setiap ibu dan ayah.
Semuanya mengingatkan saya kepada zaman persekolahan saya sendiri - dari Sekolah Kebangsaan Bukit Damansara, SMK Sri Hartamas sehinggalah ke SMK Assunta.
Ayah saya mahukan kami adik-beradik menyertai alam persekolahan biasa. Ternyata, pengalaman bersekolah di sekolah kerajaan membantu saya memahami dua perkara:
Pertama, selok-belok kurikulum dan bebanan guru, memberikan gambaran jelas kelebihan serta kekurangan di sekolah-sekolah kita.
Kedua, pendidikan berkualiti itu wajib wujud di sekolah-sekolah kerajaan kerana latar belakang sosial kita - miskin, kaya, pertengahan - tidak harus menghambat peluang kejayaan anak-anak kita.
Tambahan lagi, ibu-ibu serta ayah-ayah yang tidak punyai gaji besar tidak mungkin menghantar anak ke sekolah antarabangsa ataupun swasta.
Justeru, nasib dan masa depan hanya mampu disamaratakan dengan golongan berada sekiranya standard dan kualiti persekolahan itu setara.
Oleh kerana itu, saya amat gusar apabila membaca laporan Trends in International Mathematics and Science Study (TIMSS) yang menunjukkan kemerosotan amat membimbangkan dalam mata pelajaran Sains dan Matematik yang menjadi pengukur kualiti pendidikan negara.
Secara terperinci, pada 2007, Malaysia alami kemerosotan purata pencapaian dalam dua subjek teras - Sains dan Matematik (pelajar Gred 8 atau tingkatan 2) dalam kajian Trends in International Mathematics and Science Study 2007 membabitkan 59 negara.
Hasil kajian 2007, skor purata pencapaian pelajar Malaysia dalam Matematik dan Sains merosot dengan ketara. Skor Matematik merosot kepada 474 mata banding 508 mata pada 2003 dan 519 bagi 1999, penurunan 34 mata.
Skor Sains pula merosot kepada 471 mata pada 2007 dari 510 pada 2003 dan 492 bagi 1999. Ini mencatatkan penurunan 39 mata antara 2007 dan 2003.
Di kalangan 59 negara yang ambil bahagian dalam kajian TIMSS 2007, yang dilaksanakan Sekolah Pendidikan Lynch, Boston College, Chestnut Hill, Massachusetts, Amerika Syarikat itu, kemerosotan skor purata pencapaian pelajar Malaysia sebanyak 34 mata bagi Matematik dan 40 mata bagi Sains adalah terbesar di kalangan 59 negara.
Terbaru, laporan TIMSS 2011 yang diterbitkan 11 Disember lalu, Malaysia terus merosot bagi Matematik dan Sains, malah wujud jurang besar dalam pencapaian di antara pelajar lelaki dan perempuan.
Markah purata Matematik bagi Malaysia, iaitu 440, boleh dibahagikan lebih tepat kepada pelajar perempuan (449) dan lelaki (430), menunjukkan jurang gender 19 markah, meletakkan Malaysia di tangga ke-37 dari 42 negara. Sebagai perbandingan, Finland mempunyai jurang gender sebanyak 4 markah - 516 bagi pelajar perempuan dan 512 bagi pelajar lelaki. Jurang gender ini lima kali ganda berbanding negara teratas.
Jurang ini menampakkan masalah lebih dasar: pencapaian rendah pelajar lelaki yang jelas dilihat dari kadar keciciran mereka di sekolah-sekolah menengah dan jurang melebar antara pelajar perempuan dan lelaki di IPTA.
Laporan TIMSS 2011 ini menunjukkan hingga kini, kita hanya mendengar pernyataan perancangan pendidikan yang indah khabar dari rupa di mana implikasi untuk masa depan negara amat besar dengan merosotnya kebolehan dan kemampuan modal insan yang menjadi mangsa pendidikan yang dipolitikkan.
Kerajaan mesti ikhlas dan telus untuk menggubal dasar-dasar pendidikan lebih berkesan walhal ada di antara menteri-menteri Kabinet masih menghantar anak-anak mereka ke sekolah antarabangsa, mana mungkin memahami keruncingan yang dihadapi majoriti rakyat yang bergantung kepada sekolah-sekolah kerajaan.
Saya khuatir jika tiada perubahan radikal dan reformasi dalam sistem pendidikan negara melangkaui anjakan-anjakan yang bersifat sederhana, Malaysia seperti yang dinyatakan oleh laporan Merrill Lynch kepada Bank Dunia bukan sahaja menjadi sebuah negara muda dan miskin (young but poor) - tetapi juga rendah pendidikan.
Ini bukan satu janji BN yang rakyat harapkan
No comments:
Post a Comment